Konferencja Sandplay Therapy w Berlinie - 21/22 pazdziernika 2016 - relacja cz. 1

W dniach 21-23 października 2016 roku odbywała się z Berlinie konferencja dwóch niemieckojęzycznych towarzystw Sandplay Therapy - Niemieckiego DGST (Deutsche Gesellschaft für Sandspieltherapie DGST e. V.) oraz Szwajcarskiego SGSST (Schweizer Gesellschaft für Sandspieltherapie). 

Konferencja odbyła się w berlińskiej dzielnicy Spandau, w ewangelickim centrum edukacyjno-konferencyjnym Johannesstift Berlin.

  

Tytuł tego trzydniowego wydarzenia "Die Erde - Lebensraum und Symbol" ("Ziemia - miejsce życia  i symbol") miał wieloznaczny sens. Ziemia wszak jest dla nas domem - miejscem naszej ludzkiej egzystencji, jest także matczyną życiodajną planetą, która nas karmi i zarazem coraz bardziej zagrożonym ekologicznie siedliskiem. "Ziemia" w procesie terapeutycznym Sandplay  to piaskownica w której tworzy pacjent. Z punktu widzenia procesu kreatywnego jaki ma miejsce w gabinecie psychoanalityka stosującego metodę Sandplay, "ziemia" to także woda i piasek z którego powstaje obraz układany przez pacjenta - symboliczny obraz jego wewnętrznego i zarazem nieświadomego świata.

Konferencja rozpoczęła się w piątek, wizytą uczestników w Muzeum Historii Naturalnej. Następnie odbyło się spotkanie nauczycieli Sandplay Therapy obydwu towarzystw oraz wykład inaugurujący Prof. Ortwin Renn, zatytułowany "Ziemia jako zagrożone siedlisko" ("Die Erde als bedrohter Lebensraum") . 




















Kolejnego dnia, spotkanie psychoterapeutów otworzył wykład Dr Joerga Rasche - analityka jungowskiego i przewodniczącego Niemieckiego Towarzystwa Sandplay Therapy (Deutsche Gesellschaft  für Sandspiel Therapie DGST). Prelegent mówił w swoim wystąpieniu o "Ziemii jako miejscu i symbolu" ("Die Erde als Lebensraum und Symbol"), nawiązując do Archetypu Matki oraz symboliki miodu i pszczół w psychoterapii oraz kulturze. Psychoanaliza w narracji Dr Rasche była symbolizowana procesem przemiany jakiej dokonują pszczoły w swojej codziennej pracy. "Czyż nie wszyscy jesteśmy pszczelarzami?" - pytał prelegent zebranych na sali wykładowej psychoanalityków. Przemiana wewnętrzna w jakiej współuczestniczą pacjenci i psychoterapeuci zbierając mozolnie skrawki przeżyć niczym pszczoły pyłek kwiatowy jest procesem bliskim powstawaniu miodu a może nawet złota.  

Drugim, sobotnim wykładem była prelekcja Dr Ruth Noël-Hermann - analityczki jungowskiej i superwizor Terapii w Piaskownicy - ze Szwajcarskiego Towarzystwa Sandplay Therapy (Schweizerische Gesellschaft für Sandspieltherapie - SGSST). Prelegentka bardzo interesująco wypowiadała się na temat psychoterapii dzieci w swoim wystąpieniu pt. "Wypalone dziecko - wyczerpany Nicpoń"  ("The burnt out child - Der erschopfte Taugenichts"). Terapeutka dziecięca opowiedziała w swoich doświadczeniach dotyczących analizy jungowskiej i Terapii w Piaskownicy z dziećmi, które cierpią z powodu zaburzeń zachowania i deficytów uwagi (ADHD) w Szwajcarii. Prelegentka przedstawiła trzy opisy przypadków. Pierwszy - 10 letniej Sandry manifestującej reaktywne problemy z zachowaniem po doznanych urazach wczesnodziecięcych i relacyjnych. "Najpiękniejsze skarby można znaleźć pod wodą"... - mówi Sandra na początku swojej terapii z prelegentką. 

Kolejnym omawianym pacjentem była 5 - letnia Liv, która towarzyszyła swojej matce w doświadczeniu wielokrotnych strat ciąż. Dziecko tak małe rezonowało i przeżywało nieświadomie wraz z rodzicem żałobę, doświadczając tym samym dojmującego smutku i złości płynących z tych przeżyć i zarazem nie mając warunków do pełnego ich wyrażenia w obecności cierpiącego rodzica.

Ostatnim przypadkiem opisywanym przez Dr Ruth Noël-Hermann był opis Terapii w Piaskownicy małego Mauro, który cierpiał z powodu urazów psychicznych spowodowanych licznymi zabiegami medycznymi, jakich doświadczył ów we wczesnym dzieciństwie. 

Ostatnim sobotnim wykładem konferencji było wystąpienie Prof. Dr Hab. Aleksandra von Gontard zatytułowane "Archetyp Ziemi w Terapii w Piaskownicy dzieci i młodzieży." (Der Archetyp der Erde in der Sandspieltherapie von Kindern und Jugentlichen). 

Prelegent dzielił się w nim doświadczeniami z pracy terapeutycznej w Klinice Psychiatrii i Psychosomatyki Dzieci i Młodzieży w Homburgu/Saar, której jest kierownikiem. Ziemia jest początkiem - mówił prelegent - jest symboliczną matką. Ziemia bywa różnorodnie przedstawiana w twórczości terapeutycznej dzieci. Podobnie jak różnorodnie dzieci doświadczają swoich matek. Są matki twarde jak skały, są suche jak pustynny krajobraz i życiodajne jak tropikalny las. Są spokojne jak łąka i niebezpieczne jak zawsze gotowy do wybuchu wulkan. Prof. Gontard niczym wytrawny podróżnik oprowadził nas po tych rozmaitych wewnętrznych krajobrazach tworzonych przez dzieci uczestniczących w psychoterapii.  

W drugiej połowie dnia, uczestnicy konferencji wzięli udział w warsztatach tematycznych. Uczestnicy mogli zdecydować się na udział w następujących sesjach:   

1. Robert Feind - Energia żywego doświadczenia - prezentacja przypadku 7-letniej dziewczynki, która dorastała bez ojca. 
(Energie als lebendige Erfahrung - Sandspiel mit einem depressiven 7-jahringen Madchen das ohne Vater aufwachst.)

2. Ulrich Gundermann - Chaos i porzadek - proces twórczy w Terapii w Piaskownicy (Chaos und Ordnung - Schopfungsprozesse im Sandspiel)

3. Liga Ravina i Vita Karlina (Łotwa) - Poprzez wyobraźnię tworzenie nowych możliwości dla życia - prezentacja przypadku (Durch die Vorstellungswelt zu neuen Lenensmoglichkeiten). 

4. Lorraine Dupont (Szwajcaria/Kanada) - Warsztat tworzenia mandali. 

Mandale, które powstały na zajęciach zostały wywieszone w holu. Następnego dnia czekał nas jeszcze wykład tej samej prowadzącej o znaczeniu i symbolice mandali w kontekście analizy jungowskiej. O czym już szerzej piszę na kolejnej stronie niniejszego bloga. 

Zapraszam do dalszej lektury tutaj https://psychoterapeutka.blogspot.com/2016/12/konferencja-sandplay-therapy-w-berlinie.html